vrijdag 14 januari 2011

Onlangs zag ik bij het jeugdjournaal een Nederlandse jongen vertellen over zijn zomervakantie in Libanon.* Hij kwam daar vaker, maar deze keer was het wel heel bijzonder. Branden, gedreun van vallende bommen uit vliegtuigen en afgevuurd door schepen in zee.

Ik moest er weer aan denken toen ik gisteren Minister Bot met stelligheid hoorde beweren dat korvetten niet geschikt zijn voor kustbombardementen. Hij zei dit in verband met de levering van marineschepen aan Indonesië.

Eerst maar eens opgezocht wat voor type marineschepen Israël heeft of over welke bewapening ze beschikken. Een overzichtelijke bron is de Middle East Military Balance. De zwaarste oppervlakteschepen van Israël zijn Eilat korvetten uitgerust met 76 mm kanon. Verder is er een scala aan andere lichtere schepen, waarvan een aantal is uitgerust met eveneens een 76 mm kanon. Een kanon met dit kaliber komt ook op de schepen voor Indonesië.

Als die jongen gelijk had, dan zit de Minister er naast, en waarom zou die jongen ongelijk hebben. Hij sprak met stelligheid en de zee schemerde in de verte. Toch maar even googelen (lebanon bombardments ships Israel) en een hele lading hits rolt je scherm op.

De International Herald Tribune/New York Times stelt bijvoorbeeld: “The Israeli air force and navy shelled targets in and around Beirut, including a residential neighborhood in the Lebanese capital, and bombed civilian infrastructure through the country. In southern Lebanon, 21 people from a single village were killed during an airstrike.” (IHT, 19 juli 2006). Amnesty stelt: “The first shell was apparently fired by the Israeli navy, whose ships were besieging the Lebanese coast, followed by at least two missiles fired by Israeli helicopters. All the passengers of the pick-up truck and two passengers of the car behind it were killed and several others were injured.” zie

Het is dus toch mogelijk om de kust te beschieten met dergelijke kleine schepen, zoals korvetten. Het blijkt uit de Israelische gevechtsoperaties in Libanon. Iedere marine man/vrouw die ik de afgelopen jaren tegenkwam had dit ook al verteld. Maar de Regering in Den Haag, woordvoerders van VVD, CDA en in mindere mate PvdA (al was hij wel eerlijk en noemde zijn afkomst uit Zeeland waar de scheepswerf gevestigd is als argument, wat het in het Nederlands politiek bestel natuurlijk niet is) namen het niet serieus. De deskundigen wel, maar die gaan er niet over.

De laatste uitvlucht baseert zich op acacadabra-formules: “De modifricatie is niet geschikt voor kustbombarmenten,” zo stelt de producent van de vuurleiding en commandosystemen. Aangezien modificatie zo’n woord is voor deskundigen en de preciese betekenis mij als leek ontgaat hier de Wikipedia uitleg ervan. Het 'mod-verhaal' lijkt mij een weinig steekhoudend argument. De vorige lading vuurleiding en commandosystemen van hetzelfde bedrijf waren er wel geschikt voor.

Tenslotte zou ik nog kunnen beginnen over de oorsprong van de Israëlische vuurleiding en commandosystemen, maar als je dat wilt weten zoek je het zelf maar uit. Een hint om de puzzel makkelijker te maken. De oorsprong ligt in de jaren zeventig.

* Een geheugen is een raar ding; al snel bedacht ik me dat het over twee jongens ging. Een Nederlandse jongen die er op vakantie was geweest (denk inderdaad in het jeugdjournaal) en een Libanese jongen die vertelde over de beschietingen door de Israelische marine. Ze zaten in verschillende uitzendingen. Voor de strekking van dit stukje maakt het niet uit, het gegeven van die ene jongen was een aanleiding om dit te schrijven.

Oktober 2006 op Volkskrantblog