woensdag 30 januari 2019

Europese wapenindustrie hoeft echt geen subsidie

'Volgens lobby-organisatie ASD (AeroSpace and Defence Industries Association of Europe) komt bijna 50 procent van de €45 miljard omzet van de luchtvaartindustrie in 2016 uit militaire productie'

Door Wendela de Vries (Stop Wapenhandel) en Martin Broek 

De komende week vergaderen de Europese Raad, de Commissie en het Europees Parlement over de invoering van een Europees Defensie Fonds. De bedoeling is om besluiten snel te nemen, nog voor de Europese verkiezingen. Je zou verwachten dat de kiezer nu juist geconsulteerd zou worden over zoiets groots als 13 miljard euro subsidie voor de wapenindustrie. Te meer daar het tot nu toe altijd taboe was om militaire zaken door Europa te laten financieren. Maar helaas. Wat betreft burgers consulteren heeft de EU nog steeds forse blinde vlekken. De Europese Commissie heeft een infographic laten maken met poppetjes en vliegtuigjes (EPSC Strategic Notes 04/2015) waarop te zien is dat de Amerikaanse krijgsmacht 11 typen gevechtsvliegtuigen in gebruik heeft op het totaal van 2.279 toestellen. De gezamenlijke krijgsmachten van de Europese Unie hebben negentien typen, bij een totaal van 1.703 gevechtsvliegtuigen. De boodschap is: de Europese bewapening is veel te versnipperd. Er is meer samenwerking en stroomlijning nodig, en daarom moet de wapenindustrie volgens de Commissie financieel gesteund worden.

Gevechtsvliegtuigen 

Het is altijd nuttig om bronnen te checken, vooral bij versimpelde informatie in een infographic. Op grond van een eigen telling komt Stop Wapenhandel tot 10 verschillende typen Europese gevechtsvliegtuigen in de EU, inclusief drie Russische types die Oost-Europese lidstaten hebben overgehouden uit de Koude Oorlog. Vooral opvallend is daarnaast dat in Europa zeven verschillende typen Amerikaanse gevechtsvliegtuigen rondvliegen. De meeste daarvan zijn geproduceerd door Lockheed Martin, maar ook Boeing is een grote leverancier. Tegelijkertijd hebben de VS geen enkel Europees gevechtsvliegtuig gekocht, behalve 24 lichte Tsjechische trainingsvliegtuigen in bezit van een privaat militair opleidingsbedrijf. De simpele infographic van de communicatie-afdeling van de Europese Commissie is overgenomen door de Nederlandse Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid (WRR) in een rapport over het Nederlandse veiligheidsbeleid (Veiligheid in een wereld van verbinding 05/10/2017). De boodschap wordt herhaald: de Europese bewapening is te versnipperd, de industrie moet gesteund worden om meer synergie te krijgen. Terwijl het bepaald niet slecht gaat met de militaire luchtvaartindustrie in Europa. Volgens lobby-organisatie ASD (AeroSpace and Defence Industries Association of Europe) komt bijna 50 procent van de €45 miljard omzet van de luchtvaartindustrie in 2016 uit militaire productie. Een aandeel dat waarschijnlijk groeiende is door de snel toenemende populariteit van militaire drones en satellieten. Overigens schreef diezelfde ASD in een eerste ‘position paper’ over het Europese Defensie Fonds nadrukkelijk dat de Europese wapenindustrie vooral gebaat is bij Europese krijgsmachten die voor Europese wapens kiezen. Je hoort ze daar niet meer over sinds er miljarden te verdelen zijn, maar deze analyse staat nog steeds als een huis.  

JSF 

Op dit moment maakt de Amerikaanse F-35 of Joint Strike Fighter zijn debuut in veel EU-landen, een keuze ten koste van Europese gevechtsvliegtuigen. Wapenboer Lockheed Martin (ook bekend als belastingontwijker op de Amsterdamse Zuidas) vierde dit met een paginagrote advertentie in Nederlandse dagbladen: een interessant voorbeeld van lobbyen per krant. Volgens de Nederlandse luchtmacht heeft de F-35 de beste prijs/kwaliteit-verhouding. Opmerkelijk genoeg had het toestel al de voorkeur toen het nog in de eerste ontwikkelingsfase zat en er nog niets was getest. Belangrijk is natuurlijk dat de Nederlandse wapenindustrie mee kan verdienen aan de F-35, met productie en onderhoudsfaciliteiten in onder meer Woensdrecht. En dat de F-35 waarschijnlijk de F-16 op zal volgen als draagsysteem voor de Amerikaanse kernwapens op Nederlandse bodem. Die overigens ook worden gemoderniseerd, zodat ze gemakkelijker inzetbaar worden. 

Ondanks de Amerikaans marktdominantie zijn het Duits/Franse Airbus en het Franse Dassault vol goede moed samen begonnen aan een nieuw Europees gevechtsvliegtuig: de Future Combat Air System (FCAS). En met de export gaat het ook niet slecht: Europese gevechtsvliegtuigen worden geëxporteerd naar Brazilië, Chili, Egypte, India, Irak, Israël, Koeweit, Oman, Qatar, Zuid-Afrika, Saoedi-Arabië en Thailand. De grootste klanten zijn te vinden in het Midden-Oosten, toneel van oorlog en grove mensenrechtenschendingen. Het meest succesvolle exportvliegtuig is de Typhoon of European Fighter Aircraft, een Duits/Spaans/Italiaans/Brits product. Het heeft tien verschillende klanten in Europa en het Midden-Oosten, er zijn er 72 verkocht aan Saoedi-Arabië dat er Jemen mee bombardeert. Voor Duitsland zou dat een reden zijn om de export te stoppen. Maar daar komt een ander voordeel van Europese samenwerking om de hoek kijken: De verkoop loopt officieel via Groot-Brittannië dat een minder strikt wapenexportbeleid heeft. Voor het toekomstige Europese gevechtsvliegtuig van Airbus en Dassault zullen de Fransen ongetwijfeld bereid zijn om exportvergunningen te verstrekken. 

Het is onbegrijpelijk dat Europa investeert in zijn wapenindustrie en niet in een strenger wapenexportbeleid, terwijl oorlogsvluchtelingen aan de Europese grenzen verkommeren. 

Geschreven voor Joop.nl

woensdag 9 januari 2019

Fighter programs in Europe


An often heard complaint about the European defence industry is that it is divided and that every country has its own production facilities. An infographic by the European Commission on the lack of Integration in Defence clarified this for land and air systems. The figure shows that the United States has eleven types of fighter aircraft for 2,279 fighters. In the European Union, there are nineteen different types for 1,703 fighters. The message is clear: more cooperation and investment needed. But the given facts do not root in reality. The Military Balance, the widely-used standard work on militay capacities, gives significant different figures on number of fighter aircraft and programs (see table below).

Despite this vagueness the infographic of the European Commission is copied and translated by the Dutch Scientific Council for Government Policy (WRR) in a report on the state of the Dutch security policy, although there seems not much science in this picture, but more a desire for growing investment in defence to be able to follow the US. A sincere concern for the position of the European Aeronautic in European capitals can be doubted, but one may even wonder if this concern is needed.

Firstly the aeronautic industry takes already by far the biggest slice of armament programs. According to the AeroSpace and Defence Industries Association of Europe (ASD), a European lobby group, almost 50 per cent of turnover in 2016, € 45 billion, came from military aeronautics. A share likely to grow because of the fast growing popularity of drones and satellites for overseeing and commanding the battle field. (Naval 23% and land 28% of European defence industrial turnover.)

In the European inventories, there are 10 different fighter aircraft (included 3 Russian types as a legacy of the Cold War period). At the same time many of the war planes flying around in Europe are bought in the US, a fact contrasting strangely to the expressed concern for European aeronautics. European air forces fly 7 types of US combat aircraft, the same number is flown by the US navy alone on a budget 16% below the combined EU-budgets for the armed forces. US fighters are mostly produced by Lockheed Martin, but also Boeing has its share. On the other hand the US is not operating a single one of the ten different European types, except for 24 Czech light subsonic attack jets for military training purposes provided by two civil companies (see table). When European governments would really concerned for EU arms industry they should buy European fighter planes.

The 'make America great again' policy is nothing new and many European governments are Uncle Sam's helping hands for a range of political, military and economic reasons. The F-35 or Joint Strike Fighter is making its debute in many EU countries at the cost of European fighters on offer. After weighting all options the F-35 is said to to have the best quality/price balance. The Dutch air force and Ministry of Economics were already in favour of the F-35 when it was in its early development stages and not tested at all. Reason: keep close links towards the US Air Force (including its nuclear weapons). Complaints on the unequal opportunities in the competition for Airbus, SAAB and Dassault are often voiced by these European companies. Airbus e.g. communicated after Belgium recently has chosen the F-35 as the fighter for its air force, that: “Airbus Defence and Space (…) is aware of the strong links between Belgium and the United States on defence industrial matters. Therefore, yesterday's decision does not come as a complete surprise.” But “it is a lost opportunity to strengthen European industrial cooperation in times when the EU is called upon to increase its joint defence efforts.”

It is not only the F-35 which is popular. In the Eastern part of the EU, countries choose the F-16. Aviation Week recently concluded that the 'F-16 market share continues to grow in Europe' and mentioned on 2018 alone potential procurement in Croatia (ex-Israeli, doubted early 2019) and Slovakia purchasing 14 Block 70/72 F-16s, which will make it the operator of the most advanced F-16s in Europe. But also Greece is upgrading its 80 F-16's with active, electronically scanned array radars. So far on the concern on the European aeronautic industries in European capitals.

Despite those disadvantages Airbus and Dassault start next year with Europe's next-generation fighter jet program. The two companies will now jointly draft a common concept for the new Future Combat Air System (FCAS), this includes the fighters design, its weapons and connectivity with other aircraft, including UAVs. The FCAS program is envisioned as a complex system of systems comprising a new-generation fighter aircraft, unmanned combat aircraft, future air-launched missiles, and swarms of small drones, all interconnected with satellites, other aircraft, NATO networks as well as national and allied ground and naval combat systems.

Facts and the fictional 'we-Europeans-run-foolishly-far-behind' are hard to separate. But when looking into European fighter programs of the past thirty years it is crystal clear that the European combat planes are exported to Brazil (cooperates with Italian Leonardo), Chile, Egypt, India, Iraq, Israel, Kuwait, Oman, Qatar, South Africa, Saudi Arabia and Thailand. Most of the customers can be found in the Middle East, the proverbial powder keg and the scene of war and gross human rights violations. On the FCAS, debate has already started in the military and civil press on how Germany will implement its arms export policy.

The current most successful combat plane is the Typhoon or European Fighter Aircraft (an German, Spanish, Italian and UK product). It has ten different customers located in Europe and the Middle East and 72 of them have been sold to Saudi Arabia. Problematic for Germany, that has a stricter human rights approach towards arms export than most big EU countries? It was solved by the UK taking the responsibility for the exports to the Middle East. In case of the FCAS Paris will have no problem to play a similar role.

Fighter Aircraft Inventories 2018 United States and Europe (EU, NATO+)
US

(No.) Type
Inventory of
Europe
In production
1
Boeing F/A-18 (super) Hornet
US (700, A/A+B+C+D+E+F)
Finland (62, C+D)
Spain (85, EF-18A+ EF-18A+B MLU)
(Switzerland) (31, C+D)
Since 1983
2
Lockheed Martin (LM) F-35A Lightning II
US (122)
Italy (7),
Netherlands (2)
Since August 2016
3
LM F-35B Lightning II
US (50)
UK (13)
Since July 2015
4
LM F-35C Lightning II
US (28)

Since January 2018
5
LM AV-8B Harrier II
US (128)
Italy (16: AV-8B+TAV-8B)
Spain 13: AV-8B+AV-8B)
1981–2003
6
LM F-16 Fighting Falcon
US (1013, A+B+C+D)
Belgium (59, AM+BM)
Denmark (44, AM+BM)
Greece (175, CG/DG Block30/50+CG/DG Block 52+ C/D Block 52+ADV)
Netherlands (61 F-16AM/BM)
(Norway) (57, AM+BM)
Poland (48 C Block 52+D Block 52+)
Portugal (30, AM+BM)
Romania (9, AM+BM)
(Turkey) (253, C Block30+C Block 50+D Block 30+D Block 50)
Since January 1974
7
Boeing F-15E Strike Eagle
US (454, C+D)

Since July 1972
8
McDonnell Douglas
F-4E Phantom II

Greece (20)
Turkey (20)
1958–1981
9
Northrop F-5B Tiger Freedom Fighter
US (43, F+N)
Spain (109)
(Switzerland) (54: E+F)
(Turkey) (53, A+B)
1959–1987
10
LM F-22 Raptor
US (179)
Not in production. Israel?
1996–2011
11
Fairchild Republic A-10C Thunderbolt II
US (227)

1972–1984
12
LM AC-130J Ghostrider
US (15)

2012-2021
13
AC-130W Stinger II
(former MC-130W Dragon Spear)
US (12)

Since 2010
European Union/(NATO Europe)
Customers rest of world

1
Panavia Aircraft Tornado GR4
Saudi Arabia
Cyprus (6),
Germany (88, IDS+ECR)
Italy (68, Tornado IDS+ECR)
UK (46, GR4/GR4A)
1979–1998
2
Typhoon / European Fighter Aircraft (Eurofighter GmbH: Airbus Defence 46%, BAe Systems 33%, Leonardo 21%.)


Kuwait
Oman
Qatar
Saudi Arabia
(wiki list potential sales)
Austria (15)
Cyprus (6)
Germany (123)
Italy (86)
Spain (61)
UK (153, FGR4/T3)
Since 1994


3
SAAB Gripen
South Africa
Thailand
(wiki list potential sales)
Sweden (97, C+D)
Czech Republic (14, C+D)
Hungary (14 C+D)
Since 1987
4
Dassault Rafale
Egypt
India
Qatar
(wiki list potential sales)
France (162, M F3+B+C)
Since May 2001
5
Dassault Mirage
Chile
Israel
South Africa
France (153, 2000N+C+D)
Greece (43, 2000-5EG Mk2, 2000-5BG Mk2, 2000EG; Mirage 2000BG)
Since July 1973
6
AMX Ghibli (Italian/Brazilian: Alenia 46.5%, Embraer 29.7% and Aermacchi (23.6%)
Brazil

Italy (71, AMX+AMX-T)
1986–1999
7
Aero Vodochody AL-59 ALCA
Iraq
US civilian operators wiki
Czech Republic (16, ALCA+T)
Hungary (1, leased)
1997–2003 and 2016–2017

Russian
8
Sukhoi Su-22
See for extensive wiki list
Poland (18, UM3K+M4)
Since 1966
9
Mikoyan-Gurevich (MiG) Mig-21
See for extensive wiki list
Romania (25, Lancer B+C)
Croatia (11, bis+UMD)
1959 – 1985
10
MiG-29 Fulcrum
See for extensive wiki list
Bulgaria (16, A+UB)
Poland (33. A+UB)
Slovakia (12, AS+UBS)
Since 1981
Used categories in Military Balance listings used for this table.
FGA = fighter ground attack
FTR = fighter
ATK = attack/ground attack
Together they cover the listed combat aircraft.

Source: Military Balance 2018 and for 'Customers rest of the world,' the wikipedia pages for the aircraft listed in the MB.

Geschreven voor Stop Wapenhandel