woensdag 23 februari 2011

Voorwoord bij Rapport: wapenexportvergunningen

naar Arabische landen en Iran 2004-2009
Van de doorvoer van kogels en granaten tot de verkoop van peperdure marineschepen

 Op verzoek van RTL-Nieuws

In de Arabische wereld komen mensen de straat op voor meer invloed, afscheid te nemen van oude leiders, uit woede en frustratie rond het gebrek aan werk, het miskennen van religieuze stromingen en tegen de repressieve regimes. Dit rapport komt dicht bij wat ik dacht te moeten maken als reactie hierop.

Het bevat een overzicht van wapenleveranties aan landen in de regio. Om preciezer te zijn van wapenexportvergunningen die de overheid verstrekte. Dus voor die leveranties die zij goed achtte. Het bevat ook overzichten van doorvoerleveringen.
Dat zijn leveringen die via Nederlandse lucht- of zeehavens zijn vervoerd naar
hun eindbestemming. Alles bij elkaar is het een vreselijke hoeveelheid.

Het is nog niet eens alles. Er zijn nog zogenaamde dual-use vergunningen. Dat zijn vergunningen voor technologie en stoffen met zowel een civiele als militaire toepassing. Het kan gaan om speciale camera’s om paleizen te bewaken, om
beeldversterkeres om ook ’s nachts vijanden waar te kunnen nemen of om
chemicaliën die gebruikt kunnen worden voor gifgassen. (Al zal dat laatste sporadisch voorkomen.) Libië kocht bijvoorbeeld een rondzoekradar.

Er is nog een deel dat ontbreekt. Hier gaat het om de componenten die in Nederland worden gemaakt voor de F-16, de Apache gevechtshelikopter en de C-17 Globemaster. Dat zijn wapens waar in veel gevallen Nederlandse componenten zijn ingebouwd. Die
componenten zitten verstopt in de lange lijst met militaire goederen die naar de VS
lijken te worden geëxporteerd. Wij zien het niet en de Nederlandse overheid laat het aan Washington over wat er mee gebeurd.

Dit is geen volledig rapport. Het zijn vooral tabellen met hier en daar een verdwaald woord. Toch is enige duiding noodzakelijk. De tabellen zijn ereenvoudigd. Ze zijn gebaseerd op maandrapporten die al jaren worden gemaakt door het ministerie van Economische Zaken. Deze maandrapporten hebben 15 kolommen. Ik heb er voor het overzicht een aantal verwijderd.

Waar ik niet heb vereenvoudigd is in het opnemen van de hoeveelheid vergunningen. De Campagne tegen Wapenhandel neemt alleen definitieve, niet-verlengde, niet-vervangen of geen reparaties in zijn jaarrapporten op. Dat is helder, maar daardoor mis je ook informatie. Het is van belang om op de hoogte te zijn van de laatst verstrekte vergunning en ook reparaties kan je zien als een extra leverantie. Dit betekent dat de bedragen die genoemd worden niet opgeteld mogen worden. Er zijn wel totaal bedragen per jaar, per land te vinden op de vorige pagina.

Toelichting bij de tabellen (op de site van RTL)

Exportvergunningen
Datum: vergunning verstrekt
Omschrijving: spreekt voor zich. Doorgaans ook status van een vergunning (verlenging of retour na reparatie vermeld, vervanging) vermeld.
Bestemming (Eind): de uiteindelijke klant van de militaire goederen.
Oorsprong: Waar is het wapen gemaakt. De exporten vinden allen plaats uit Nederland.

Doorvoer
Datum: doorvoer datum
Omschrijving: spreekt voor zich. Doorgaans ook aantal.
Bestemming (Eind): de uiteindelijke klant van de militaire goederen.
Herkomst: Waar komen de goederen vandaan.

Via: Hoe en waar verlaten ze Nederland

Martin Broek
Journalistiek onderzoek
www.martinbroek.nl
Broekstukken.blogspot.com

Dit zijn de exportcijfers zoals gegeven in de rapporten van het ministerie van Economische Zaken. Hierin zitten niet de tijdelijke vergunningen/retour-na-reparaties.

donderdag 17 februari 2011

Tweede kamer vergat wapenleverantie aan Bahrein te controleren

Ook Bahrein is een klant voor Nederlandse wapens. Gisteren publiceerde ik een overzicht van wapenleveranties aan Algerije, Libië, Marokko en Jordanië. Eerder blogs over wapenleveranties aan Egypte en Tunesië. Bahrein ontving net als Egypte pantservoertuigen. Zowel de APC’s (armoured personel carriers) van het type M-113 als YPR-765 zijn gezien in de straten van Bahrein. (Guardian)



De levering van de M-113’s naar Bahrein werd vertrouwelijk gemeld aan de Tweede Kamer. De Campagne tegen Wapenhandel (waar ik destijds werkte) legde de hand op deze brief gericht aan Kamerleden. Het bleek dat hij door kamerleden niet gelezen was. Hier volgt een fragment over de informatie voorziening aan de Kamer en de alertheid van de kamerleden:

Leoni Sipkes, voormalig Kamerlid van GroenLinks, stelt in een reactie op de uitgelekte brief: ‘Die brief ken ik niet en dat verbaast me, want brieven waar “vertrouwelijk” boven staat, lees ik altijd.’(1) Bob van der Bos van D66 vermoedde dat er iets mis is gegaan met de distributie. Duidelijk wordt dat de controle niet efficiënt werkt. Het resultaat is dat niemand de tweewekentermijn gebruikt om deze levering aan de orde te stellen. In het geval van Bahrein is dat een ernstige lacune. De oppositie in Bahrein wordt door veiligheidstroepen met harde hand onderdrukt, het land is in conflict met buurland Iran en ligt in het Midden-Oosten, het spreekwoordelijke kruitvat. De Nederlandse regering ziet Bahrein in beginsel als aanvaardbare bestemming.(2) De Kamer controleert niet en zo gaan de pantservoertuigen in 1997 naar de Golfstaat. Het is een gevolg van het feit dat wapenexportbeleid tijdens de portefeuilleverdeling doorgaans gekoppeld wordt aan mensenrechtenbeleid. Dit is slechts één voorbeeld uit een serie vergelijkbare gevallen.

De koppeling van wapenexportbeleid aan mensenrechten heeft nog een ander nadeel. Voor het beoordelen van wapenhandel is kennis van buitenlands beleid en de bestemmingen, de aard van de wapens en hun mogelijke inzet, en inzicht in de mensenrechtensituatie in het afnemende land van belang. Worden deze zaken niet bijeengebracht, dan valt het ook met de controle op dit deel van de wapenexporten nogal tegen. Ook hier is Bahrein weer een sprekend voorbeeld. CDA-lid Van Ardenne-van der Hoeven schreef dat de Tweede-Kamerfractie van het CDA de brief wel degelijk heeft opgemerkt. De fractie ‘zag in de voorgenomen verkoop echter niet voldoende reden om de minister naar de Kamer te roepen. Het gaat hier immers niet om wapensystemen, maar om gepantserde personeelsvoertuigen, waarbij het CDA ervan uitgaat dat deze, zoals gebruikelijk is bij deze transacties, van bewapening zijn ontdaan.’(3) Opgemerkt is de brief binnen het CDA wel, maar gelezen nauwelijks. Staatssecretaris van Defensie Gmelich Meijling heeft in de betreffende brief niets verhullend en keurig beschreven waar het om gaat: ‘Met de Bahreinse regering is een principeakkoord bereikt over de verkoop van 35 overtollige M-113 commando- en verkenningsvoertuigen, reservedelen en munitie. Van deze voertuigen zijn 30 stuks voorzien van een 25-mm-kanon.’4 De M-113 voertuigen zijn ideaal voor de hardhandige onderdrukking van demonstraties. Niet voor niets is Nederland bij leveranties van onderdelen voor dergelijke voertuigen aan Turkije de laatste jaren terughoudend. In dezelfde brief beschrijft de regering de levering van 155-mm-tankmunitie. In dit geval faalt de controle op alle mogelijke wijzen, laat staan dat een oordeel op basis van verschillende beoordelingscriteria plaatsvindt.

1) Stan Termeer, ‘Nederland levert wapens aan spanningsgebied Bahrein’, Onze Wereld mei 1997, pp. 94-95.
2) Minister van Buitenlandse zaken in antwoord op Kamervragen van Kamerlid Sipkes,
15-05-1997. Tweede Kamer 1996-1997, nr. 1205.
3) Brief CDA-Kamerlid A.M.A. van Ardenne – Van der Hoeven aan Werkgroep Wapenhandel
4) Vertrouwelijke brief staatssecretaris van Defensie Gmelich Meijling 27-01-1997.

Zie voor een vollediger verhaal: Martin Broek, Explosieve Materie; Hoofdstuk: Overheidssteun voor Nederlandse wapenexporten , p. 30-31.

Nederlandse pantservoertuigen in Bahrein
Aantal
Type
Soort
jaar
€ x 1000
2
M-578
Pantserrupsvoertuigen
1994
272
3
M-577
pantserrups/commandovoertuigen
1994
159
25
YPR-765
Pantserrupsvoertuigen
1995
7941
35
M-113
Pantserrupsvoertuigen
1996
1361


Bahrein beschikt over de volgende pantservoertuigen:

RECCE 46: 22 AML-90; Ferret 8 (in store); 8 S52 Shorland; 8 Saladin (in store)
Gepantserd Infanterie Gevecht Voertuig (AIFV) 25 YPR-765 (with 25mm) (Nederland leverde er 25, maar ook België)
Gepantserde voertuig (APC) 325+ (Verder geen specificaties)
Gepantserde voertuig (APC rups) 205 M-113A2
Gepantserde voertuig (APC wiel) 120+: 10+ AT105 Saxon; 110 M-3 Panhard

Bron: Military Balance 2010, 247

Zie ook Colijn en Rusman in Vrij Nederland, 3 mei 1997

woensdag 16 februari 2011

de kloof tussen mooie woorden en lelijke daden

“Elk wapen gemaakt, elk oorlogsschip dat van stapel liep, elke afgevuurde raket betekent uiteindelijk diefstal van hen die hongeren en zonder voedsel zitten en van hen die kou lijden en geen kleren hebben. Deze wereld van de wapens geeft niet alleen geld uit. Ze besteed ook het zweet van de arbeiders, het genie van wetenschappers en de hoop van de kinderen. Hoe dan ook, dit is geen manier van leven.” Dit zei de Amerikaanse president Eisenhower in 1953.
Sigma fregat voor Marokko van de Damen/De Schelde.


Het zijn woorden van de president die acht jaar later ook het Militair Industrieel Complex als grootste bedreiging van zijn tijd zou benoemen. De afgelopen weken werd duidelijk dat die woorden nog maar weinig praktische waarde hebben. De regering Obama stelde 11 februari voor Caïro weer een miljard euro militaire steun te geven. Opstand of geen opstand. Het militaire regime had zonder veel problemen zijn oude man terzijde geschoven en de greep op de samenleving – en economie - behouden. Goede vrienden die het goed doen geef je cadeaus.

Ook in Nederland worden veel mooie woorden gesproken als het om wapens gaat. Woorden die werden vastgelegd in wapenexportbeleid dat zegt rekening te houden met spanningen, mensenrechten en ontwikkeling. Wijlen Hans van Mierlo prikte hier in 1996 als minister van Buitenlandse Zaken prachtig doorheen. Woorden die ook een citaat waard zijn: “Het in absolute zin toepassen van de criteria [voor wapenexport] zou betekenen dat de Nederlandse defensie-industrie geen exportmogelijkheden meer heeft, terwijl de binnenlandse markt te klein is (…) Dan zou de Kamer moeten besluiten de defensie-industrie in Nederland te verbieden.”

En zo is het maar net. De wapenexporten zijn sinds de jaren negentig gestegen van 200 miljoen euro naar 900 miljoen in het eerste decennium van deze eeuw. Een groei van 450 procent. Menige industriesector zou er een feestje om vieren. Niet de wapenfabrikanten die blijven klagen dat ze het zo moeilijk hebben, omdat er zoveel regeltjes zijn waaraan ze moeten voldoen.

De klanten voor de Nederlandse defensie-industrie bevinden zich over de hele wereld. Voor een belangrijk deel zijn het NAVO-landen; de Verenigde Staten, Duitsland en Griekenland voeren de lijst aan. Verder in de top-5 Indonesië en Marokko die in de periode 2000-2009 op vier en vijf staan. Ze kochten beide bootjes bij De Schelde, een vestiging van Damen in Vlissingen.

Heel vaak gaat er ook tweedehands leger materiaal van de overheid de grens over. Je zou denken dat Den Haag klanten uitkiest waar alles risico’s vermeden dat de wapens misbruikt worden. Toch gingen F-16 gevechtsvliegtuigen naar Jordanië. Het militaire regime in Egypte kocht hier zelfs duizend pantservoertuigen en productie apparatuur voor het vervaardigen van vizieren. Betrouwbare en belangrijke bondgenoten hebben ook in Nederland een streepje voor.

Wapenexportrichtlijnen of niet. Er is geen enkel land in de Maghreb dat geen wapens krijgt van Nederland. Zelfs Libië is sinds 2008 weer klant. Er zijn mooie woorden van Eisenhower. Er zijn militaire en economische belangen. Er zijn mooie markten. En er is flinke dosis pragmatisme. Misschien nog wel meer dan Van Mierlo kon voorzien.

Martin Broek

Voor leveranties aan Maghreb landen zie:
- Egypte broekstukken.blogspot.com/.../nederland-belangrijke-leverancier.html
- Tunesië broekstukken.blogspot.com/.../tunesie-al-jaren-lang-klant-voor.html
- Nieuw: Algerije, Jemen, Jordanië, Libië, en Marokko Overzicht leveringen 2004-2009.

Geschreven voor Sargasso

zondag 13 februari 2011

Innovatie: kogels en granaten

Terwijl de Nederlandse munitie industrie op zijn gat ligt, zijn Nederlandse bedrijven en instellingen nog steeds betrokken bij de ontwikkeling van kogels en granaten. Dat blijkt uit een paar teksten die bijna toevallig op mijn bureau belanden. Het gaat niet meer om de munitie zelf, maar om technische snufjes die o.a. reikwijdte, explosievekracht en precisie moeten vergroten.

In Defense News lees ik dat Nederland een partner is in het ontwerpen van scheepsmunitie voor 127mm geschut. Het blijken de Nederlandse bedrijven Thales en TNO. Ze werken samen met hoofdaannemer Oto Melara. Italië is de eerste klant en Duitsland heeft al interesse. Nederland zal wel volgen. De munitie is o.a. inzetbaar voor lange afstand kustbombardementen, zo stelt Oto Melara in een folder. Dan weten we dat alvast als de munitie geëxporteerd wordt naar landen waar een risico’s bestaat van inzet bij mensenrechtenschendingen.

Een ander bericht komt uit Jane’s Defence Weekly. Dit jaar tekenden het Nederlandse ministerie van Defensie een overeenkomst met Duitsland voor het samen ontwikkelen, testen, aanschaffen en beheren van voorraden van landmachtmunitie. Het gaat om automatische granaatwerpers (ik schreef er al eens over: ‘Mit Splitterwirkung’), 76mm geschut, 120mm tankmunitie en de 155mm munitie voor de pantserhouwitser; dat bulderding uit Uruzgan. Die laatste granaten zullen de Nederlanders in februari in Zuid-Afrika gaan testen.

Bronnen: Italian Munition Moves Toward Fielding, Defense News 17/1/2011; “Vulcano” System 127mm Extended ammunition Family, reclame folder Oto Melara.Germany to cooperate with Dutch on ammo, JDW 19 januari 2011.

vrijdag 11 februari 2011

The Dutch and the War on Terror … in Africa

The Netherlands does not only send police trainers to Afghanistan, but also military trainers to Africa, defence periodical Jane’s Defence Weekly reports. The mission covers a territory larger than Western Europe. It is part of an exercise and operation that takes place in Algeria, Chad and Senegal, to name a few. The training will focus on fighting illegal arms trade, smuggling and human trafficking, according to Jane’s. So many positive goals in one sentence calls for some skepticism. Especially when we realize what kind of troops involved.

The exercise is named Flintlock. Flintlock is also the term for an igniter for small arms. Not really a name for an operation tackling illegal arms trade. And so that's not really what it is. Flintlock is a permanent activity in the framework of the American war against the terrorism (Operation Enduring Freedom, OEF). It is organized around the Special Forces, the US troops best equipped and trained for heavy fighting in small and independent groups and for almost surgical individual operations for collecting information, or killing individuals.

Flintlock is an exercise operation established and coordinated through the US Joint Special Operations Task Force - Trans-Sahara (JSOTF-TS). It is not solely focused on training, but it is a multinational military activity of which training allies is an aspect. Already in 2005, 700 American Special Forces trained 2,100 badly armed soldiers from North and West-African countries, under the name Flintlock. The Netherlands is involved since that time.

Connected to Flintlock, a permanent Multinational Co-ordination Center (MCC) created to streamline the counter-terrorism activities in Mali, Mauritania, Senegal and Chad. When asked, the Dutch ministry of Defence affirmed a few dozen Dutch marines and commando troopers are in Senegal, Chad and Burkina Faso from mid January until half March 2011. They will practice Special Forces operations with forces from those three countries and a number of other European and African countries. Which other countries will participate the ministry of Defence does not want to tell: "Not all countries want to make that public."

Last year the Dutch weekly military paper, the Defensiekrant, interviewed four Dutch soldiers that took part in Flintlock: Emiel of the army, Rob of the marines and the commandos Eric and Tom. They all said they were eager to return. Rob on Senegal: "You can hike sixty kilometers from the coast into the country, straight through the mangroves. Fantastic!" The largest mangrove area of Senegal lies in the Casamance. In this southern part of Senegal a small armed independency movement is active. In December last year seven Senegalese soldiers died during a clash, Radio France Internationale reported. The training provided will thus be welcomed by the Senegalese. For arms trade EU criteria exist to measure the effect of trade on human rights, security and development. How about comparable rules for providing training in regions of tension or with high risk of human rights violations? A question which should be asked in parliament.

A high ranked Dutch military, Major General Tom Middendorp, last year watched the operations and came also back enthusiastically. "The particulars of this formula is that you not only train African troops, but also conduct cross training with the participating countries under heavy circumstances. Many goals in one go. Formerly we sent observers only, now we joined with some troops. To me this seems something to repeat," the Defensiekrant quoted the general. Half a year later this is exactly what happens.

For the United States Flintlock is an operation in the framework of the fight against terrorism. US officer John Williamson, responsible for organizing Flintlock, is glad with the Dutch contribution. He says in a press explanation of JSOTF: "(…) the increased participation of our European SOF partners such as Germany, the Netherlands, and Spain in tactical training and MCC activities, underscores the importance of our desire for an international approach toward trans-border terrorist threats."

The Netherlands is regarding Flintlock as an exercise during which Special Forces train others and themselves, according to the Dutch ministry of Defence. It is not seen as an operation. This is despite the fact the US regards it as such and although there is a permanent command structure. But the semantics around the participation clearly shows the Netherlands are involved in the War on Terror or Operation Enduring Freedom on more than one front. Not only in Afghanistan, as is easily forgotten because of all attention for the new deployment in Kunduz.

Martin Broek

(edited by Frank van Schaik)

Sources:
* Zapatero ofrece a EE UU aumentar su presencia militar en España [Zapatero offered to increase U.S. military presence in Spain], Ignacio Cembrero, El Pais, Madrid December 7, 2010.
* Training in Trans-Sahara Africa, Max R. Blumenfeld, JSOTF-TS Public Affairs, GAO, Mali, December 13, 2010.
* Flintlock 2010 traint Afrikaanse troepen in Special Forces-operaties [Flintlock 2010 trains African troops for Special Forces operations], Defensiekrant no. 26, July 8, 2010.
* Spain joins anti-insurgency exercises, Jane's Defence Weekly, February 2nd, 2011.

donderdag 3 februari 2011

Nederlanders in War on Terror….in Afrika

Nederland stuurt niet alleen politietrainers naar Afghanistan maar ook militaire trainers naar Afrika, meldt het gerenommeerde defensietijdschrift Jane’s Defence Weekly. De missie bestrijkt een gebied groter dan West-Europa. Ze vindt plaats in onder meer Algerije, Tsjaad en Senegal. De training is gericht op het bestrijden van illegale wapenhandel, smokkel en mensenhandel aldus Jane’s. Maar als er zoveel moois genoemd wordt, is enige scepsis geboden.

De oefeningen hebben de naam Flintlock. Flintlock is ook de term voor een ontstekingsmechanisme voor handvuurwapens. Niet precies de naam die je kiest bij het aanpakken van illegale vuurwapenhandel. Dat blijkt het ook niet te zijn. Het gaat om een activiteit in het kader van de Amerikaanse oorlog tegen het terrorisme (Operation Enduring Freedom, OEF).

Het is een oefening en een operatie die wordt opgezet en gecoördineerd door het Amerikaanse Special Forces Commando voor Afrika (JSOTF-TS). Het gaat niet om een opleidingsmissie, maar om een multinationale militaire activiteit. Al in 2005 trainden 700 Amerikaanse Special Forces onder de naam Flintlock 2100 slecht bewapende soldaten uit negen Noord en West Afrikaanse landen. Nederland is vanaf die tijd betrokken. Er is een Multinationaal Coördinatie Centrum (MCC) opgezet om de contraterrorisme activiteiten in Mali, Mauritanië, Senegal en Tsjaad te stroomlijnen, aldus de Amerikaanse luitenant kolonel John Williamson die de oefeningen organiseert. Desgevraagd bevestigt het ministerie van Defensie dat enkele tientallen Nederlandse mariniers en commando’s van half januari tot half maart in Senegal, Tsjaad en Burkina Faso oefenen. Met de special forces uit die landen en met die uit een aantal andere Europese en Afrikaanse landen. Welke andere landen deelnemen wil Defensie niet zeggen: “Niet elk land wil zichzelf bekendmaken.”

Vorig jaar interviewde de Defensiekrant vier Nederlandse militairen die deel hadden genomen aan Flintlock: Emiel van de landmacht, Rob van de mariniers en de commando’s Eric en Tom. Achternamen laat men liever achterwege in deze kringen. Ze zouden zo weer gaan. Rob over Senegal: “Je kunt van de kust zestig kilometer het land in, dwars door de mangroven. Fantastisch!” Het grootste mangrove bos van Senegal ligt in de Casamance waar toevallig een kleine gewapende onafhankelijkheidsbeweging actief is. In december van het afgelopen jaar werd er nog hevig gevochten, waarbij zeven Senegalese militairen omkwamen. De Nederlandse training zal het Senegalese leger daarom niet slecht uitkomen.

Generaal-majoor Tom Middendorp ging vorig jaar poolshoogte nemen en kwam eveneens enthousiast terug. “Het bijzondere aan deze formule is dat je niet alleen Afrikaanse troepen oefent, maar ook crosstraining doet met de deelnemende landen onder zware omstandigheden. Veel vliegen in een klap. Voorheen stuurden we alleen observers, nu hebben we met meer troepen meegedaan. Dat is voor herhaling vatbaar, lijkt me,” tekende de Defensiekrant uit de mond van de generaal op. Een half jaar later is het zover.

Voor de Verenigde Staten is Flintlock een operatie in het kader van de strijd tegen het terrorisme. Williams is blij met de Nederlandse bijdrage. Hij zegt in een persverklaring van JSOTF-TS: “(…) de groeiende deelname van onze Europese SOF-partners [Special Operation Forces] zoals die uit Duitsland, Nederland en Spanje in tactische training en MCC activiteiten onderstreept het belang van onze wens om tot een internationale aanpak te komen van grensoverschrijdende terroristische dreigingen.”

Het gaat voor Nederland om een oefening waarin Special Forces (SF) troepen trainen en getraind worden. Niet om deelname aan een operatie, zo stelt het ministerie van Defensie nadrukkelijk. Maar Nederland is op meer fronten betrokken bij Operation Enduring freedom dan alleen in Afghanistan. Door alle aandacht voor de missie in Kunduz zou dat bijna aan de aandacht ontsnappen.

Geschreven als: Gastbijdrage op Saragasso

Bronnen:
* Zapatero ofrece a EE UU aumentar su presencia militar en España, Ignacio Cembrero, El Pais, Madrid 7 december 2010.
* Training in Trans-Sahara Africa, Max R. Blumenfeld, JSOTF-TS Public Affairs, GAO, Mali, Dec 13, 2010.
* Flintlock 2010 traint Afrikaanse troepen in Special Forces-operaties, Defensiekrant nr. 26, 8 juli 2010.
* Spain joins anti-insurgency exercises, Jane's Defence Weekly, 2 februari 2011.

Een vervolg: http://carlijnbult.blogspot.com/
Op dit blog het verslag van een zoektocht naar Flintlock:


woensdag 2 februari 2011

The Netherlands important supplier of Egypt’s arms

The authoritarian regime of Mubarak was armed mainly by the US. But also arms sales from the Netherlands are bigger than one would expect. The sale of armoured personnel carriers (a small kind of tanks) during the mid nineties is still one of the biggest sales in the history of Dutch arms trade.



In 1994 the Netherlands sold 599 YPR-765 and 12 M-577 tracked armoured vehicles. In 2005 a next sale of 431 YPR’s followed. The Dutch government defended this last sale by stating “that since 1994, as far as is known, Egypt used neither military equipment nor the armed forces against civilians.”

Follow-on deliverances continue as can be seen in information published by the Dutch government on arms sales. In a December 209 spreadsheet is a sale for armoured vehicle technology valued over one million euro’s (see table 2).

The deliverances are significant, not only because of their size, but also because of the potential use of this kind of weaponsystem during teh repression of popular protests. Small arms in the end do not convince really angry and desperate people. The bullets are taken as an inescapable part of the protests. That’s horrible, but the cruel reality. When armoured vehicles – in case of the Dutch ones also fitted with 25mm cannons – are deployed the military crew is invulnerable, but the protester defenceless and a easy prey.

In Cairo, until now luckily it is a different story with the army on neither side and waiting its chances. Before it was even seen on the side of the opposition: "(...) their displays of support for the protesters were conspicuous throughout the capital. In one striking example, four armoured military vehicles moved at the front of a crowd of thousands of protesters in a pitched battle against the Egyptian security police defending the Interior Ministry."

The Netherlands sold more arms to Cairo like technology to produce night vision goggles. But the sale of the armoured vehicles remains the most important, although neglected by the press. If they will be or will not deployed against the masses protesting lies in the future. Let’s hope not.

Martin Broek


Original in Dutch: http://broekstukken.blogspot.com/2011/01/nederland-belangrijke-leverancier.html
More on Dutch arms export to Egypt: http://broekstukken.blogspot.com/2011/01/wapenexporten.html


Table 1: armoured vehicles Egypt Source: Military Balance 2010,
p. 248 For more information see: wiki/Modern_equipment_of_the_Egyptian_Army

Note: Armoured vehicles are easy
recognised by shape, tracked or wheeled and the number of wheels.
Pictures can be found on the internet.


412


Reconnaissance


300


 


112


Commando Scout


610


Armoured Infantry

Fighting vehicle (AIFV)


220


BMP-1 (in store)


390


YPR-765 (met 25mm)


4.160


Armoured personnel carrier (APC)




 




 


2.600


APC (tracked) M-113A2


(500)  


BTR-50/OT-62 (most in store)


1.560


APC (wheeled)




250

 

250

 

 

410

 

650


BMP-600P


  BTR-60


  Fahd-30/TH 390 Fahd


  Walid




Table 2:  Arms
sales Egypt 2008-2009


 

Date


 

equipment


 

Final destination


 

origin


 

value

(€)


 

18-12-2009


 

Parts of YPR- and M113 APC armoured vehicles


 

EGYPT


 

Unknown


 

1.202.476


 

februari-2009


 

Technology 
to produce night vision goggles


 

EGYPT


 

Nederland


 

250.000


 

februari-2009


 

Technology and services for radar and fire
control equipment


 

EGYPT


 

Nederland


 

2.547.550


 

19-02-2009


 

Optical passive sight and assessors
(temporarily or retour after repair)


 

EGYPT


 

Nederland


 

20.000


 

23-03-2009


 

Technology and services for radar and fire
control equipment  (temporarily
or retour after repair)


 

EGYPT


 

Nederland


 

274.000


 

19-10-2009


 

Parts of fire control radar (temporarily or
retour after repair)


 

Egypt


 

Nederland


 

114.000


 

27-10-2009


 

Parts and software for  C3-consoles


 

Egypt


 

Nederland


 

4.010.932


 

nov-2009


 

Parts and assessors of fire control radar


 

Egypt


 

Nederland


 

295.000


 

13-02-2008


 

Technology 
to produce night vision goggles


 

Egypt


 

 Netherlands


 

50.000


 

31-07-2008


 

Parts of fire control radar


 

Egypt


 

Unknown


 

69.150


 

October 2008


 

Parts for C3-consoles


 

Egypt


 

Nederland


 

14.644.151


 

november-2008


 

Night vision camera’s


 

Egypt


 

Nederland


 

720.000


 

25-11-2008


 

Parts of radar fire control (permission period
extended)


 

Egypt


 

Nederland


 

295.000


Source: several reports on Dutch exports per month,
the Ministry of Economics. See: stopwapenhandel.org/(...)/overheid.html