Shipyard Damen wants to build for Azerbaijan

Photo: Kommer Damen of Damen Shipyards talking with president Aliyev of Azerbaijan at WEF in Davos source

Dutch Damen Shipyards considers building military naval vessels for Azerbaijan, a country that is involved in an arms race with neighboring Armenia.

 

Mid Janauary, Kommer Damen CEO and owner of Damen Shipyards visited the WorldEconomic Forum in Davos to strengthen cooperation with Azerbaijan. He met the President of Azerbaijan, Ilham Aliyev personally to discuss construction of military and civilian vessels and ships for unspecified government tasks, reports Trend News Agency.

In September 2014, arms fair ADEX was organised in Azeerbaijan. One observer noted: "There seem to have been a lot of shipbuilders and navy-related companies at ADEX; Dutch shipbuilder Damen was the "platinum sponsor" of the show and Chinese and Turkish shipbuilders also exhibited, suggesting they think there is naval business to be had in Azerbaijan." It seems the assumption was correct.

 
Azerbaijan borders the Caspian Sea in the turbulent Caucasus. It is currently engaged in an arms race with neighboring Armenia. The Bonn International Center for Conversion stated in a report that Armenia and Azerbaijan belong to the ten most militarized countries in the world. Armenia ranks third, a higher position than even Syria.

 
In 2013, Armenia's military expenditure reached the amount of 427 million dollars. Azerbaijan spent $ 3.4 billion in the same year on the military. In Armenia about 4 percent of the Gross National Product was spent on defense, in Azerbaijan 4.7 percent. Compared with other European countries this is significant. On top of imports Azerbaijan boosted its own arms production substantially.

Scientific research indicates that countries in a potential conflict area which buy huge amounts of weapons have a bigger chance to get at war with each other. And with Azerbaijan and Armenia, conflict is never far away; allthough there is a ceasefire since the war of 1994, throughout 2014 a total of 72 people were killed on both sides. 

Human Rights Watch states in its annual report for 2014 Human Rights Watch states that: "The Azerbaijani government’s poor record on freedom of expression, assembly, and association dramatically deteriorated during the year. This crackdown was the backdrop for the October 2013 presidential election, in which incumbent President Ilham Aliyev was re-elected for a third term with 84.5 percent of the vote.” 

At the same time the Dutch branch of Amnesty International launched a campaign for the release of two Azeri human rights activists, Leyla Yunus and her husband Arif, who were arrested last year on charges of treason and fraud. According to Amnesty, the charges were made up to silence the activists in the run-up to the first edition of the European Games next summer.  

Meanwhile, the largest arms exporter in the Netherlands, Kommer Damen, visits the Azerbaijani President in Davos to discuss military production. Not only from a human rights point of view is this irrsponsible, but also because of the tense situation in the region. Control based on the arms export regulatuons an easy task. Damen Shipyards Group is a company that operates in 18 countries and has 35 shipyards and builds complete warships in Asia, the America's, Africa and other parts of Europe. The latest of its foreign operations is the licensing of its vessel designs to Louisiana boat-builder Metal Shark Aluminum Boats. Because of this internationalisation it will be easy to circumvent the Dutch arms export guidelines. 

 
Thales Nederland, another prominent Dutch arms exporter, once said that is will not bite the hand which feeds it. For Damen, a significant part of its 'food' is provided by the Dutch government in the form of purchasing naval vessels and export support when selling them abroad. Damen for example knows very well how to use the of attractive Dutch export credit guarantees and Oret Miliev development grants. In the case of Azerbaijan, let's hope the Dutch government will warn Damen not to sell military vessels, instead of giving its support.

 
Written for Stop Wapenhandel Dutch version see Ravage Webzine

Damen wil schepen leveren aan Azerbeidzjan

Kommer Damen van Damen Shipyards in gesprek met de president van Azerbeidzjan, Ilham Aliyev, in Davos. bron

Het Nederlandse scheepsbouwbedrijf Damen Shipyards overweegt militaire schepen te bouwen voor Azerbeidzjan, een land dat verwikkeld is in een wapenwedloop met buurland Armenië.

Afgelopen week was Kommer Damen van Damen Shipyards aanwezig bij het World Economic Forum in Davos om de samenwerking op het gebied van de scheepsbouw te versterken. Daarbij had hij ook een persoonlijk onderhoud met de president van Azerbeidzjan, Ilham Aliyev. Het ging over de bouw van militaire en civiele vaartuigen en schepen voor niet gespecificeerde overheidsdiensten, zo berichtte Trend News Agency.

In september 2014 werd de wapenbeurs ADEX georganiseerd in Azerbeidzjan. Een annalist constateerde: "Er lijken veel scheepsbouwers en marine gerelateerde bedrijven op ADEX te zijn; De Nederlandse scheepsbouwer Damen was de 'platina sponsor' van de show en ook Chinese en Turkse scheepsbouwers waren op de tentoonstelling, alsof zij denken dat er marinezaken in Azerbeidzjan te doen zijn." Het lijtk er inmiddels op alsof deze aanname correct is.

Azerbeidzjan ligt aan de Kaspische Zee in de roerige Kaukasus. Momenteel is het verwikkeld in een wapenwedloop met buurland Armenië. Het door de Duitse overheid gefinancierde Bonn International Center for Conversion rekent in een rapport Armenië en Azerbeidzjan tot de tien zwaarst gemilitariseerde landen ter wereld. Waarbij Armenië een derde plaats inneemt, nog vóór Syrië.

De militaire uitgaven van Armenië bereikten in 2013 het bedrag van 427 miljoen dollar. Azerbeidzjan besteedde in datzelfde jaar 3,4 miljard dollar aan het leger. In Armenië gaat zo’n 4 procent van het Bruto Nationaal Product naar defensie, in Azerbeidzjan is dat 4,7 procent. Vergeleken met andere Europese landen is dit aanzienlijk. Azerbeidzjan heeft ook de wapenproductie flink opgeschroefd. Landen in een potentieel conflictgebied die veel wapens kopen hebben een veel grotere kans met elkander in oorlog te geraken.

Human Rights Watch stelt in haar jaarrapport over 2014 het volgende over de huidige situatie in Azerbeidzjan: ‘De slechte reputatie van de Azerbeidzjaanse overheid op het gebied van vrijheid van meningsuiting, samenkomst en organisatie verslechterde aanzienlijk gedurende het jaar.’ De repressieve maatregelen waren bedoeld om de presidentsverkiezing van oktober 2013 soepel te laten verlopen. Ilham Aliyev werd dan ook met 84,5 procent van de stemmen herkozen voor zijn derde termijn.

Afgelopen week startte Amnesty International een campagne voor de vrijlating van twee Azerbeidzjaanse mensenrechtenactivisten die vorig jaar zijn opgepakt op beschuldiging van verraad en fraude. Volgens Amnesty zijn de aanklachten verzonnen om de activisten het zwijgen op te kunnen leggen zodat ze de eerste editie van de Europese Spelen komende zomer niet kunnen verstoren.

Tegelijkertijd bezocht de grootste wapenexporteur van Nederland, Kommer Damen, dus de Azerbeidzjaanse president in Davos om wapens te leveren. Niet alleen vanuit mensenrechtenoogpunt is een dergelijke steun aan het bewind van Azerbeidzjan ongewenst, ook vanwege de gespannen situatie in de regio. Damen Shipyards Group is een bedrijf dat actief is in 18 landen en bezit 35 scheepswerven. Hierdoor kan het de Nederlandse wapenexportrichtlijnen eenvoudig omzeilen.

Thales, een andere voorname Nederlandse wapenexporteur, stelde eens dat het niet de hand bijten die het bedrijf voedt. Een aanzienlijk deel van dat voedsel bestaat voor Damen uit steun van de Nederlandse overheid in aankopen van marineschepen en steun bij de export ervan. Damen maakt bijvoorbeeld gebruik van lucratieve Nederlandse exportkredietgaranties en Oret Miliev ontwikkelingssubsidies. De Nederlandse overheid doet er goed aan inzake Azerbeidzjan Damen Shipyards Group een corrigerende tik uit te delen in plaats van te steunen.

Geschreven voor Ravage webzine

Nobelprijs voor wapenhandel

Bron: euronews.com/.../2011/01/29/egyptian-army-armoured-vehicle-on-fire/

“I read you have more information about export armed equipment to Egypt? I would love if you have information about companies in Holland for sale used trucks and used equipment for armed. if you have pleas send for me feed back . with my best wishes.”

Dit is de volledige tekst van een 'google-translate-arabisch-in-engels mail' die ik onlangs kreeg. Het zijn vragen die je wel vaker krijgt als je over wapenhandel schrijft. De schrijver ervan leest de publicaties die hij op het internet vindt dan niet goed. Dat ik juist kritisch ben als het over wapenhandel gaat, wordt gemist. Routinematig zoek ik wel even de afzender van die mails op. In dit geval is het een bedrijf in tweedehands onderdelen met een vestiging in Saoedi-Arabië en – dat komt veel minder voor – Nederland.

“NozhaBusiness Company offers all kinds of imported spare parts for cars, trucks and all types of equipment needed by the domestic market in good condition and at competitive prices to the local market.” Het bedrijf is gericht op de Egyptische markt. Het bedrijfje heeft zelfs een amateuristische YouTube met een filmpje uit een magazijn online.

 Dat een bedrijf in Nederland zoekt naar tweedehands militaire onderdelen voor de Egyptische markt is zo gek niet. Egypte heeft 1.000+ Nederlandse pantserwagens in zijn arsenalen en het zou wel eens goedkoper en gemakkelijker kunnen zijn om versleten onderdelen via een dergelijk bedrijf te laten importeren. Dumps en handelaren in tweedehands goederen worden daarvoor wel vaker gebruikt. Soms ook om ze sneaky te exporteren. Maar van dat laatste wil ik Nozha helemaal niet beschuldigen.

 Het bedrijf zal wel weten dat hoewel de exportregels voor militaire goederen naar Egypte onlangs zijn versoepelt, maar dat nog niet alles mag. Demissionair minister Rosenthal en staatssecretaris Bleker schreven de Kamer op 8 oktober jl. in een brief: “Amnesty International roept in dit licht [van twee rapporten, nl. “Agentsbof repression” en “Brutality unpunished and unchecked”] exporterende landen op voorlopig alle leveranties van traangas*, kleine en lichte wapens en bijbehorende munitie, en gepantserde voertuigen stop te zetten, totdat de nieuwe Egyptische autoriteiten maatregelen hebben ingevoerd om mensenrechtenschendingen door veiligheidstroepen bij de ordehandhaving van protesten te voorkomen. De regering verleent geen vergunningen voor dergelijke goederen.”

Nohza verkent slechts de markt als het beleid nog verder versoepelt, zullen we maar denken. Want aan het versoepelen is het. Niet alleen vanuit Nederland. Onlangs publiceerde het Instituut voor de Studie van Conflicten en Humanitaire Actie (IEACH) in Madrid een rapport over wapenhandel. De organisatie beschrijft daarin leveranties aan landen in het Midden-Oosten, zoals Bahrein, Saoedi-Arabië en Egypte (meer dan de helft van de Spaanse wapenexporten waren overigens voor Venezuela) lees ik in het Vlaamse tijdschift *MO. Wat voor Spanje geldt, telt ook voor andere Europese landen.

Bron: 2012_of_top10_exp_pie.jpg

Van de tien grootste wapenexpeurs in de periode 2007-2011 zijn er zes West-Europees. Samen zijn Duitsland (9%), Frankrijk (8%), het Verenigd Koninkrijk (4%), Spanje (3%), Nederland (3%)en Italië (3%)goed voor een derde van de wereldwijde wapenexporten. Dat is evenveel als de Verenigde Staten (30%) en vier maal zoveel als China (7%) en ruimschoots meer dan Rusland (24%). Het gangbare beeld ligt anders, maar dit zijn de cijfers van het alom gerespecteerde Stockholm International Peace Research Instituut. Misschien had het Noors Nobelcomité er eens een werkbezoekje kunnen afleggen en daarmee een blunder voorkomen.**

Met Nozha komt het wel goed als ze zich een beetje aan het wapenexportvergunningenstelsel houden. Want restrictief zijn de Europese landen alleen voor de bühne, niet in de werkelijkheid.

Martin Broek

Geschreven voor Konfrontatie

Dood op bestelling

Een foto van een transportschip dat in april 2003 Rotterdam ligt. Het laadt daar tanks om ze naar Irak te vervoeren. De foto is gebruikt voor Dead in Time, een Amnesty International rapport dat gaat over het transport van wapens. Maar ook over de makelaardij die ze aan - doorgaans - de man brengt. Daarnaast laat het rapport de bedreiging zien die wapens vormen voor de mensenrechten.

Dead in Time schetst een uitgebreid beeld van het systeem dat achter wapenleveranties en -transporten zit. Het beschrijft mensenrechtenschendingen en nationale wetgeving (en de gaten daarin) rond wapenvervoer. Even gemakkelijk worden echter ook economische ontwikkelingen op het gebied van marketing en verkoop processen bij de horens gevat. Een zin als de volgende verwacht ik niet in een Amnesty rapport: "Een groot deel van de transportbedrijven heeft zich een nieuwe rol aangemeten, van vervoerder naar 'manager' van de gehele bevoorradingsketen, een rol met veel meer complexe functies en verantwoordelijkheden dan het eenvoudigweg vervoeren van goederen." Door die nieuwe rol hebben bedrijven meer toegang tot markten, zowel aan de afnemende als aanbiedende kant en dat maakt ze daarom bruikbaarder voor het organiseren van wapentransporten. En dat is precies de reden dat aan deze ogenschijnlijk gewone ontwikkeling in de bedrijfsvoering toch aandacht moet worden besteed door een organisatie als Amnesty.

De foto uit Rotterdam laat zien hoe dit systeem wordt toegepast door militairen bij het vervoert van hun wapens naar oorlogsgebieden. Dat systeem is evengoed bruikbaar voor een clandestine operatie, waarbij in het geheim wapens naar bondgenoten in Nepal of Oost-Congo worden verscheept.

Uitdrukkelijk noemt Amnesty in Dead on time dat de definitie van wapens niet versmald mag worden, maar dat dual-use* goederen en dat grote wapensystemen onderdeel van de regels over wapenexporten moeten uitmaken. Met dit standpunt neemt de organisatie, zeer terecht, afstand van de huidige tendens om alleen kleine en lichte wapens als probleem te zien.

Het benadrukken van de rol die staten hebben bij illegale leveringen is een ander opvallend aspect van het rapport.

Het rapport bevat een schat aan informatie, sommige delen kunnen zo omgezet worden in een spionage thriller en is ook daarom het lezen waard.

Bron: Dead on Time: Growing network of arms brokers and transporters fuelling killings, rape, and torture

Geschreven voor: 't Kan Anders, juni 2006

* Dual use goederen zijn producten die zowel een militaire als civiele toepassing kunnen hebben.

Andere besprekingen:
Passie voor Vrede (5/9/9)
Walgelijk (over oorlogscultuur) (28/3/9)
Botsen tegen een muur (8/3/9)
een klein meisje verweert zich (31/1/9)
Leve de derde generatie (22/12/8)
Onmetelijke rijkdom (17/11/8)
Wapens of Ontwikkeling (23/10/8)
De beschavingsoorlog (29/9/8) '
Niet iedereen kan stenen gooien (23/9/8)
Europese namen voor de wereld (19/9/8)
Fred Spijkers: eenling in gevecht met de staat (12/9/8)