woensdag 12 januari 2011

vuurwerk in de ruimte

Het komende jaar zal iedereen een luisterend oor willen hebben van Barack Obama. Dat geldt ook de onderwerpen die door de regering Bush zijn verknalt, zoals het anti-ballistisch raket (ABM) verdrag.


 

In Defense News* komt Bruce Gagnon van het Global Network Against Weapons & Nuclear Power in Space aan het woord. De organisatie verzond gelijk na de verkiezing een brief naar Obama om ervoor te pleiten de plannen van Bush niet door te zetten.

Het Netwerk, dat in 1992 is opgezet, om oppositie te voeren tegen wapens in de ruimte, zegt dat het bouwen van het raketschild in Europa (Tsjechië en Polen) er “alleen maar toe bij zal dragen dat er een nieuwe Koude Oorlog en wapenwedloop wordt gecreëerd die zich als een schaduw over Europa en verder zal verspreiden.” Raketinstallaties tegen raketten in Polen zullen er bijna onvermijdelijk voor zorgen dat Rusland nieuwe offensieve kernwapens zal verwerven, zegt Gagnon, de coördinator van het Wereldwijde Netwerk.

Bij Netwerkleden is er een groeiende onvrede over de mensen die Obama uitkiest als zijn belangrijkste veiligheidsadviseurs, aldus Gagnon.

Volgens Gagnon is Robert Gates Obama’s keuze als Minister van Defensie verontrustend aangezien hij uit de regering Bush komt. Die zoals bekend een raketschild mogelijk achtte en het ook propageerde. De nieuwe adviseur voor Nationale Veiligheid, de gepensioneerde generaal der mariniers James Jones, was voorheen hoofd van de NAVO in Europa. Op 3 december steunde de NAVO unaniem de stationering van raketonderscheppende raketten in Polen en een raketschild radar in Tsjechië.
“Wat zal Jones Obama adviseren”, op het gebied van het raketschild? Zo vraagt Gagnon zich retorisch af.

Ook senator Hillary Clinton, Obama’s keuze voor het Ministerschap op Buitenlandse Zaken “is een havik”, zegt hij.

“Het is geen beste start” dat de net gekozen Obama “conservatieven uitzoekt” als zijn topadviseurs op het gebied van militaire en Buitenlandse Zaken, aldus Gagnon.
Volgens een analiste van de Herritage Foundation heeft Obama zelf “met succes en opzettelijk zijn dubbelzinnigheid gegeven” als het ’t Europese raketschild betreft. Hij kan nu dan ook iedere kant op. De formele positie van Obama is dat hij het raketschild steunt, maar het stationeren niet zal steunen voordat aangetoond is dat het werkt. (tot zover Defense News *)

Obama's positie lijkt een vrijbrief om die delen te installeren en in te zetten die werken. Niet alle onderdelen van het schild hebben een zo hoog technologie gehalte dat aan de werkzaamheid in de nabije toekomst getwijfeld kan worden. Niet alle delen lijken weggelopen uit het Star Wars verhaal. Er zijn delen die al werken en ieder jaar zullen dat er meer zijn. Zo kan met de introductie ook onder Obama rustig begonnen worden.

Jaren geleden schreef ik over die kleinere delen het volgende:
“Ook al lijkt het beschermen van interventie legers de belangrijkste taak voor het Raketschild voor het Slagveld (Theater Missile Defence, TMD) in de toekomst zal het mogelijk zijn er hele landen mee te beschermen. David Martin, hoge medewerker van the US Ballistic Missile Defense Organisation, heeft gezegd dat “(…) als raketsystemen een langere afstand kunnen overbruggen, dan zal de NAVO moeten een raketschild bestaande uit meerdere lagen moeten overwegen voor grootschaliger bescherming van NAVO grondgebied en bevolking.”

“In andere woorden een Raketschild voor West en Centraal Europa. Wij zijn ons bewust van de technologische en financiële horden die nog genomen moeten worden. Echter de programma’s ontwikkelen zich en ook ‘de minder bekende programma onderdelen' moeten worden gevolgd om te voorkomen dat Europa zijn raketschild krijgt, zoals nu al gebeurd in Oostazië.”(p. 25) (een mooiere maar langzamer ladende versie hier)

Dit raketschildblog wilde ik maken op basis van het fragment uit Defense News afgerond met een stukje eigen tekst uit een oud, maar nog steeds actueel, raport.

Bij het schrijven merkte ik weer hoe ingewikkeld het is om te schrijven over het raketschild. Wat is er tegen verdediging? Zijn er geen schurken dan? Moeten wij niet vrezen voor Iraanse raketten of de Amerikanen voor Noord-Koreaanse? Is het niet naïef om tegen het miljarden verslindende project te hoop te lopen en als een lemming je eigen oceaan tegen te komen? Mijn antwoorden zullen zijn:

niets,
ja wel,
nee,
nee.

Die korte antwoorden zullen weinigen overtuigen. Maar of lange antwoorden dit blog een goed blog voor de oude jaarsdag en nacht maken en wel overtuigend? Ik betwijfel het en laat het zo. Kom maar op.

* William Matthews, 'Missile Defense Friends, Foes Vie for Obama's ear', Defense News 8/12/8, p. 10

Geschreven voor Volkskrantblog 30 december 2008