Het Kabinet bezuinigt niet alleen de natuur, cultuur en sociale voorzieningen kapot, maar ook fors op de krijgsmacht. Dat de JSF daar weinig last van lijkt te hebben is leuk voor de piloten. De rest van het Defensiepersoneel ziet steeds meer collega’s en wapensystemen verdwijnen. Het gemor in het leger zal met iedere prijsstijging van de F-35 toenemen.
Dat gemor zal dan zeker komen, want grote projecten gaan nu eenmaal gepaard met grote tegenvallers, dat is:
a) onvermijdelijk,
b) een gebrek aan inzicht,
c) opzet om de ware kosten te verhullen of
d) alle drie de factoren spelen een rol
Van de vier opties lijkt mij de vierde (d) het juiste antwoord.
Ook de F-35 gaat steeds meer kosten. 1,4 Miljard euro erbij meldde Defensie minister Hans Hillen net voor Sinterklaas aan de Tweede Kamer. Voor de lezer van de Nederlandse en Amerikaanse rekenkamer rapporten kon dit geen verrassing zijn. Toch waren Kamerleden boos over de gebrekkige informatievoorziening. Een woordvoerder van Defensie zei in reactie hierop: JSF, beste toestel voor de beste prijs. Het ding komt er. Ook dat is geen verrassing. Arrogant is het, een dwangneurose lijkt het.
In Nederland was vorig jaar een meerderheid van het Parlement voor uitstel van de aanschaf. Niet alleen de linkse en progressieve partijen. Het vliegtuig past ook niet binnen de visie van de PVV. De partij wil vooral binnenlandse repressie versterken en kan zo’n straaljager daar moeilijk bij gebruiken. Bovendien staat de F-35 voor achterkamertjes politiek, gevestigde belangen en geldverkwisting. Voor het PVV-imago is het goed om daar afstand van te nemen. Dat deed PVV-leider Wilders dan ook al snel en met verve:
“Natuurlijk moeten we ‘nee’ zeggen tegen het speeltje van de supersonische staatssecretaris [Jack de Vries, MB], de staatssecretaris die nu zelf dreigt neer te storten. Geen testtoestellen dus. In deze tijden van economische crisis is het ongepast om te praten over de aanschaf van peperdure vliegtuigen. Geen nieuwe voordat de oude op zijn. De F16 gaat zeker nog 15 jaar mee. Dus laten we de beslissing nemen in 2019. Laten we er dan over praten. Ik heb nog wel een gaatje vrij in mijn agenda.” (Spoeddebat 23 april 2009)
Toch lopen ook de PVV-hazen inmiddels Haagse paden. De ‘partij’ gaat akkoord met een testvliegtuig. Woordvoerder Hernandez in december 2010: “Het is dankzij de PVV dat de aankoop van de JSF wordt uitgesteld en dat het bij een tweede testtoestel blijft [geloof je het zelf?, MB]. Ja Voorzitter, wij hebben inderdaad onze handtekening gezet voor dat tweede testtoestel. Maar dat compromis, dat tweede testtoestel, is nog altijd beter dan de PvdA in de regering.” De PVV voegt zich opportunistisch naar de macht: ze draait, ze bedondert de boel en hobbelt achter de VS aan. Je bij daarbij opzichtig verschuilen achter de PvdA maakt het helemaal knap waardeloos.
Op een moment als dit zou ik liever op een site schrijven die dicht tegen de PVV aanzit dan hier bij Konfrontatie. Dit schijf ik met enige schroom en met een ongemakkelijk gevoel. Maar een kort briefje, geheel in stijl, met een beetje volksmennerij in hoop op ..., dat moet toch kunnen:
Geachte PVV stemmer,
Laat Geert niet naaien. Hij dreigt een tweede JSF-testvliegtuig te gaan kopen. Dat gaat onder het mom van Haags wisselgeld: een compromis. Je zwemt daarmee wel een fuik in. Het zal immers niet bij twee JSF’s blijven. Als je steeds meer geld stopt in de straaljager en hem bovendien gaat testen dan ga je ze allemaal kopen. Dat snapt een kind. Het wordt met iedere stap die je zet duurder en minder makkelijk er mee te stoppen. Laat Geert voet bij stuk houden. Na de verkiezingen geen ander verhaal dan ervoor; dat lijkt teveel op ‘Haagse politiek’.
Geen gerommel. Geen JSF. Ook geen testvliegtuig. Stop nu!
Martin Broek
