Ik hou niet van de kou en toch hoor ik iedere dag dat Nederland op de schaats staat. Iedereen! Het leidt me af, dat ik blijkbaar niet bij iedereen hoor en ook niet wil horen.
Nog even en er komt een eind aan het tijdperk Bush, denk ik dan weer rustig en blij. Moet ik terug kijken in deze column? Hoe? De balans op maken van Irak of met het oog op de toekomst Afghanistan en Pakistan? Op ‘t internet ben ik in staat de beursresultaten van vijf grote wapenfabrikanten vanaf begin Bush tot nu te vergelijken met de belangrijkste index van de beurs van Londen, FTSE. Raad maar, of klik.
Kan ik niet beter vooruit kijken naar wat Obama wil? De afgelopen tijd hoor ik mensen over zijn adviseur voor de Nationale Veiligheid, Dennis Blair, omdat hij het regime en de militairen in Jakarta ondersteunde; over Robert Gates als minister van Defensie die zijn hele Republikeinse team mag houden; over Hilary Clinton op Buitenlandse Zaken. AntiWar.com stelt dat Obama zijn campagne wel rond het mantra van verandering voerde, maar dat zijn team zonder uitzondering uit ervaren staatlieden bestaat (havikken ook nog), die de Amerikaanse buitenlandse politiek een kant op zullen sturen die we al kennen. Als ik dat zeg of schrijf, krijg ik steevast als repliek: geduld; geef hem de kans; en blijf het beste ervan hopen.
Soms probeer ik realistisch te zijn en dan denk ik: Ja ‘t ligt voor de hand dat een Defensiebegroting niet al het eerste jaar kan veranderen en ook dat Democraten en Republikeinen er samen voor zorgden dat die begroting voor 2009 niet onder zou doen voor die van 2008. Continuïteit, weet je wel. Voor 2010 zal hetzelfde gelden, lijkt het nu al. Daarna kan je pas een oordeel vellen, een tanker op volle zee draait geen 180° om zijn as. Ik had gedacht dat de enorme staatsschuld als wal het schip van de overheidsbegroting wel zou keren en een andere kant opsturen. Het eerste biljoen aan tekorten is al bijgeschreven. Wie dan leeft, wie dan zorgt. Financiers uit Azië en Europa dempen het gat wel. Zo zuigt de Amerikaanse begroting de wereld mee naar investeringen die meer slopen dan opbouwen.
Ik had nog veel meer brokstukken in mijn hoofd. Canada zegt dat het meer in wapens gaat investeren, om de economische crisis te lijf te gaan. Nog geen maand nadat dit wordt gezegd is het eerste programma van ruim 2 miljard euro al vroegtijdig gestart. Is dat Militair Keynianisme? Jack Spindocter De Vries zet iemand bij de NAVO neer om orders voor de Nederlandse wapenindustrie binnen te slepen, terwijl openheid in Nederland over wapenexporten stagneert, omdat er niet voldoende ambtenaren voor het controleren en verwerken zijn. De Nederlandse wapenindustrie zal goed boeren in 2009, voorspelt De Telegraaf. Vlaanderen stopt wapenleveranties naar Israël, maar Luik heeft El Al Cargo binnen zijn grenzen opgenomen dat massaal wapens naar Tel Aviv en Jeruzalem verscheept. De Waalse controle daarop is vast niet beter dan de Nederlandse. Het raketschild zal onder Obama de kans krijgen zich verder te ontwikkelen. O ja, de NAVO bestaat in 2009 zestig jaar. Neem alvast een paar dagen vrij voor een tochtje naar Straatsburg in april.
Ik hoor Obama zeggen dat hij zich zorgen maakt over de slachtoffers aan beide zijden in Israël en Gaza en dat hij nog plenty to say heeft als hij is beëdigd. Twee weken wachten? Bob de Bouwer komt nu al overtuigender over dan de nieuwe Amerikaanse president. Hopelijk gaat hij het binnenslands beter doen.
En ik? Ik besluit over al die zaken stukjes te blijven schrijven om de brokstukken uit mijn hoofd een plaats te geven. Hè, is dat alles? Een campagne is gewonnen op de leuze van ‘Change’, tegen de Irak oorlog en voor hoop op een betere toekomst. Een financieel systeem is ingestort, omdat het zich baseerde op het rondpompen van geld en overproductie. Solidariteit is nodig tegen de klippen op en gewoon ook omdat het vaak leuk is je te verdiepen in andere mensen. Je hoofd ordenen, het zou wat. De woorden moeten op zijn minst zo scherp zijn als de razor blades op De Muur rond de Westelijke Jordaanoever. Probeer dat eens in 2009, want er liggen ook kansen.
Column geschreven voor konfrontatie.nl (8/1/9)
Zie ook: Niet iedereen kan stenen gooien
