Deze week krijgt in De Pers de infrastructuur in de VS, een forse onvoldoende op pagina 9. Instortende bruggen en een falend elektriciteitsnetwerk, zomaar wat voorbeelden uit het land van de onbegrensde mogelijkheden. De oorzaak wordt door De Pers gezocht in de torenhoge uitgaven voor Defensie: “De Verenigde Staten geven ongeveer evenveel geld uit aan defensie als alle andere landen van de wereld samen.” Het is het onderdeel van de rijksbegroting waarop niet wordt bezuinigd. Vorige week las ik elders dat de staatsschuld inmiddels 9,1 biljoen oftewel 9.100 miljard dollar is. Dat is niet alleen een gevolg van de grote militaire uitgaven, inkopen van privé soldaten bij Halliburton en Blackwater, wapens van Lockheed Martin en Boeing, maar deze uitgaven springen wat mij betreft het meest in het oog.
De enige actuele aanleiding voor de schrobbering in De Pers aan het adres van de VS die ik kon vinden was een rapport van de VN uit 2005 dat niet eens met name wordt genoemd, maar na even Googelen het UNDP Human Development Report 2005* blijkt te zijn. Kortom geen actueel artikel, maar toch veel frisser dan artikelen waarin de feiten van de vorige dag zijn verwerkt.
Terug naar Nederland. Aanstaande maandag staat het personeelsbeleid van Defensie op de agenda van de Tweede Kamer. Voorspelbare onderwerpen zijn het falende computer systeem SPEER, meer geld voor onze jongens en meisjes, en een beter uitzendbeleid.
Een onderwerp dat zeker aandacht zal krijgen is het verschil dat binnen Defensie wordt gemaakt tussen mannen en vrouwen met kleine kinderen. Vrouwen met kinderen onder de vier jaar worden vrijgesteld van uitzending. Voor mannen geldt deze regeling niet Angelien Eijsink (PvdA) en Krista van Velzen (toevallig twee vrouwen?) kaarten dit vorig jaar aan en vonden een meerderheid voor het gelijktrekken hiervan. Er zijn veel argumenten om dit te doen. Kinderen van militairen hebben recht op een moeder én een vader. Vrouwen met kleine hummels onder de vier kunnen wel wat hulp in de huishouding van hun mannelijke partner gebruiken. Voor die mannen zelf is het ook niet slecht om hun kinderen, die zich iedere dag ontwikkelen, te zien opgroeien. Ook Defensie kan er baat bij hebben. Nu kappen veel jonge vaders met hun militaire loopbaan. Eén argument dat wordt gebruikt om de regeling niet in te voeren is: "Als de mogelijkheid bestaat en ik wil wel mee op missie dan krijg ik thuis ruzie.” Kortom meer loyaliteit voor de baas, Defensie, dan voor het eigen gezin.
Onlangs verscheen een studie gedaan in opdracht van het ministerie van Defensie dat gelijkschakeling niet mogelijk is. Er moeten dan 4900 extra militairen bij en dat is niet haalbaar. Staatssecretaris Van der Knaap, ooit nog eens heel hoog geëindigd aan de meetlat van Ciska Dresselhuys, mag zich graag de rol van een geëmancipeerd politicus aanmeten, maar als het erop aan komt gaat slagkracht, boven waskracht.
Overigens zou het wat mij betreft ‘t beste zijn als maandag een motie voor het terugtrekken van de troepen uit Afghanistan de meerderheid zou halen. Goed voor begrotingstekorten in de VS en bij het Nederlandse leger, goed voor vaders moeders en hun kroost, goed voor soldaten die nu met gevaar voor eigen leven en geestelijke gezondheid de NAVO overeindhouden en burgers doden, beter voor de Afghanen die al jaren van oorlog in oorlog rollen, en nu weer niet geholpen worden. Ben benieuwd of De Pers er nog wat mee doet.
Dit schreef ik in november 2007 voor konfrontatie.nl. De begrotingsdebatten komen er weer aan. Inmiddels is er een nog groter personeelsgebrek, nog minder reden om in de goede afloop van het Afghanistan verhaal te geloven, is er nog grotere tol op soldaten en hun familie getrokken en wordt er nog meer uitgegeven aan militaire zaken. In Nederland en in de VS. Een evenwichtig genderbeleid in het Nederlandse leger is onhaalbaar gebleken. Bovendien is Jack de Vries, de nieuwe staatssecretaris meer man onder de mannen dan zijn voorganger, Van der Knaap.
Geschreven voor Konfrontatie 2007-11-02
noten:
* HDR 2005, pagina 12. Bij het nalezen blijkt het uit zijn context gerukt en niet over de VS te gaan, maar een kniesoor die daarop let. Hierbij: “Development in poor countries is the front line in the battle for global peace and collective security. The problem with the current battle plan is an overdeveloped military strategy and an underdeveloped strategy for human security.”
